Jeżeli nie są straszne Wam mrozy, błota i gruzy, lubicie spędzać czas na świeżym powietrzu, a przede wszystkim lubicie psy i chcielibyście pomóc nam w ich szkoleniu - zapraszamy do nas na treningi! To dzięki Wolontariuszom możemy szkolić psy do poszukiwania zaginionych osób i to oni budują, cegiełka po cegiełce, jakość pracy psa ratowniczego.

W poniedziałek (21-11-2016) zaginął pies o imieniu Brutus. Rasa psa zbliżona do labradora (mieszaniec).

Niełatwo mnie spławić, nie ?  To ja Wasz ( no prawie Wasz ) Malutek.

Hej, jestem Malutek.   

Tak woła na mnie Pańcia. Właściwie jestem Malti. Jak zwał tak zwał ważne , że w ogóle ktoś mnie woła.  W schronisku mieli serce, ale musieli je dzielić na …… psów. A ja nie tylko jestem mikrus, ale mam dopiero 1 roczek. Bardzo chcę chodzić na spacery i poznawać świat. A kraty bardzo mi ograniczyły widzenie świata. I ten świat był w taki dziwny rzucik. Ludzie to nazywają kratką czasami szkocką. Może Szkoci to taka rasa w kratkę ? Nie wiem bo w schronisku nie było żadnego Szkota.

Tylko tyle i aż tyle.

Tym razem na poważnie. A nawet bardzo poważnie.

Megi nazywana też przeze mnie Perełeczką. Zresztą zasłużenie , a nawet z marginesem niedoszacowania.

Ale od początku.

Dzisiaj odbiegam od prawie tradycyjnego tematu czyli Avila. Aviś ma się dobrze, ale zagroził mi, że jak zrobię sobie z jego życia dziennik to ze stresu będzie jadł dwa razy więcej. Więc chwilowo odpuszczam.

Pewnego ranka spostrzegłam blisko ogródeczka lekko rozkopaną ziemię.  No cóż, pomyślałam, Avil uczy się zakopywać kromki chleba „na zaś”. Zachwycona nie byłam, ale to nie koniec świata. Mała korekta i rozwiążemy problem.

Ano,  jedno i drugie. Wszystko  zależy od podejścia w zestawie człowiek – zwierzę, organizacji kursu i umiejętności trenera. Jeżeli lubimy towarzystwo własnego psa, cieszy nas jego i nasz rozwój oraz polubimy odrobinę aktywności to wspólna zabawa. Jeżeli ktoś myśli, że pracuje się tylko nad pupilem to się głęboko myli. Pies i jego Pan to naczynia połączone, ze wzajemnym oddziaływaniem zarówno ze smyczą jak i bez. Z własnego doświadczenia wiem, ze pies szybciej uczył się pewnych elementów niż ja. Omalże, ku uciesze mojej amstaffki musiałam zdać się na lekcje indywidualne dla mnie i korepetycje.

Rocznica

Po dłuższej przerwie zaczynam od prywaty.

29 kwietnia minie 1-sza rocznica adopcji mojego boksera  - Avila. Tak okrągła rocznica zachęca do przemyśleń i pierwszych podsumowań podjętej decyzji.  Jako jedna z niewielu była ona doskonała pod wieloma względami. Otrzymałam idealnego psa z pakietem nowych międzyludzkich kontaktów. Fundacja „Boksery w Potrzebie”, do której się zgłosiłam, nie ograniczyła się tylko podesłania ankiety adopcyjnej, ale pomogła dopasować psa do indywidualnych  oczekiwań, realizuje wizyty podopcyjne, pomaga w rozwiązywaniu pojawiających się problemów. Szczególnie bieżący kontakt jest ważny gdyż stanowi wsparcie i zaplecze, tak niezbędne szczególnie w początkowym okresie.

UFF. Nadeszła wiosna. Chwilowa czy nie, pobudziła do działania. Z pierwszymi  cieplejszymi dniami wiąże się u mnie kilkukrotne obejście ogrodu, żeby  sobie  przypomnieć czego mi się nie chciało robić na jesień, a co nie zniknęło samo przez zimę.